Excuuscrisis

“Tja, we hebben een mooi project. Prachtige locatie en een goed thema. Maar door de kredietcrisis moet er toch een supermarkt in komen in plaats van die zes kleine zelfstandigen. Is gewoon niet anders. Jammer, we hadden het zelf ook graag anders gewild.”

“We willen wel graag dat winkelcentrum uitbreiden. Ook al zijn we er min of meer toe gedwongen door de gemeente. En hadden we onze scepsis ten aanzien van de mogelijkheden. Maar nu door de kredietcrisis kunnen we het helaas niet meer rond rekenen. Het zit er niet in, helaas… Laten we over vijf jaar weer verder kijken.”

“Ik had een florerend bedrijf. Goed de laatste twee jaren was de groei er een beetje uit, en die negatieve pers werkte ook niet in mijn voordeel. Maar de omzet bleef stabiel. Ja je begrijpt, door de kredietcrisis, moet ik de helft van mijn personeel de mogelijkheid geven om hun blikveld te verruimen. Om nieuwe paden in te slaan.”

“We hadden een geweldig concept. Het sloeg ook aan bij de klant, maar we hebben de uitrol even on hold moeten zetten. Dat gemor van die franchisers van het eerste uur slaat echt nergens op. Het concept was gewoon goed. Het is gewoon overmacht, crisis. De consument houdt de hand op de knip. We staan machteloos.”

Kortom, best wel handig zo’n kredietcrisis. Niets menselijker dan je achter een ander verschuilen als er wat misloopt. Of om oneigenlijk gebruik te maken van omstandigheden die buiten je macht liggen.

Jeroen Verwaaijen is directeur onderzoek bij Strabo bv